داروهای B-adrenergic antagonist
Timolol Maleate
مکانیسسم اثر
تیمولول یک مهارکننده غیراختصاصی گیرنده های β۱ و β۲ آدرنرژیک است. مطالعات تونوگرافی و فلوروفوتومتری در انسان نشان می دهند که تیمولول از طریق کاهش تشکیل زلالیه، فشار داخل چشم را کاهش می دهد. زمان لازم برای شروع اثر حدود ۳۰ دقیقه و برای رسیدن به اوج اثر ۲-۱ ساعت می باشد. کاهش قابل ملاحظه فشار داخل چشم ناشی از مصرف این دارو، ممکن است بیش از ۲۴ ساعت باقی بماند. پدیده تاکی فیلاکسی عبارت است از کاهش اثر دارو در اثر مصرف طولانی آن که به طور کلاسیک در تیمولول دیده می شود.
اشکال دارویی
Ophthalmic Solution: 0.5%. Timolol
مقدار مصرف
بزرگسالان: یک قطره از محلول ۰/۵ درصد، یک یا دوبار در روز در چشم چکانده می شود.
کودکان: مانند بزرگسالان تجویز میشود.
نکات قابل توصیه
- مصرف تیمولول در آسم ریوی یا سابقه ابتلای به آن، بیماری های انسدادی مزمن و شدید ریه، نارسایی آشکار قلب، شوک با منشأ قلبی، بلوک دهلیزی – بطنی درجه دوم یا سوم و برادیکاردی سینوسی ممنوع است.
- حداکثر کاهش فشار داخل چشم تقریبا دو هفته بعد از شروع درمان و به دنبال پایدار شدن پاسخ کاهنده ایجاد می شود.
- از عوارض تیمولول می توان به بی حسی قرنیه، کراتیت نقطه ای، برادی آریتمی های قلبی، کاهش میل جنسی، تغییرات خلق و برونکواسپاسم اشاره نمود.
مصرف در آبستنی
مطالعات کنترل شده ای بر روی انسان انجام نشده است.
Betaxolo HCL
مکانیسم اثر
یک مهارکننده اختصاصی گیرنده های β۱ (کاردیوسلکتیو) می باشد که با کاهش ترشح زلالیه سبب کاهش فشار چشم می شود و به دلیل عدم تأثیر بر گیرنده های β۲ می تواند در بیماری های ریوی مثل آسم بجای تیمولول مصرف شود البته اثر آن در کاهش فشار چشم فقط ۸۵٪ تیمولول میباشد.
اشکال دارویی
Ophthalmic Solution: 1%
